Mel Kerne

Translated by Mel Kerne

1. Flour Soup, Cherry Raki, a Pinch of Time / Un Çorbası, Kiraz Rakısı, Biraz Zaman

   

   

   ENGTUR

   I’m all right here

   under eucalyptus leaves, banana trees

   amidst splitting pomegranates, here

   we lunch on noon at night

   drink oleander raki, chew the fat with fishermen

   coming home from cutting cane, they say this river

   can see why all things contain the essence of rain

   these rivers, say I, stressing each syllable, these                               rivers!

   the locals don’t know there are twin rivers flowing by, sharing one bed:

   parallel to the sun, that look from a distance like two snakes mating

    

   I’m just fine here,

   here, in this viceroyalty of mosquitoes

   they’ve given me a room with a view of the river

   flour soup, cherry raki, a pinch of time

   “humans,” I told the doctor, didn’t think in words in the old days,

   while in the sky the sun stood like a stripped fishbone,

   the endless possibility of thinking in images got to be too much

   for them, that’s why they conceived a limited lexicon

   the doctor, jotting down notes, points out that when I say “humans”

   I exclude myself, the doctor

   doesn’t believe that time has the essence of rain

    

   like an eel Time slides through our separation,

   here we whitewash trees, patch up the pier,

   we toil over the tongues of shadows lengthening and shortening

   yesterday we ran into a couple of beekeepers coming home

   from a fire lookout, they said this forest

   may be its own best explanation for being

   I said these forests, these                         forests!

   the locals aren’t aware that inside the forest rises another forest:

   another forest that, seen from afar, appears as rain

    

   I’m doing okay here,

   days I stare out at the mountain, nights I secretly write

   they say writing plunges one more deeply into isolation

   I think not

   Translated by Mel Kerne

   Burada iyiyim

   okaliptus yapraklarının altında, muz ağaçlarının

   çatlayan narların arasında, burada

   öğleyi yiyoruz geceleri,

   zakkum rakısı içiyoruz, kamış budamaktan dönen

   balıkçılarla konuşuyoruz, bu nehir diyorlar

   anlayabilir her şeyin neden yağmur ırası taşıdığını ?

   bu nehirler diyorum üstüne basa basa bu                            nehirler!

   buralılar, aynı yatakta üst üste akan iki nehir olduğunu bilmiyorlar:

   güneşe koşut, uzaktan yılanların çiftleşmesi sanılan iki nehir

    

   Burada iyiyim,

   burada, sivrisinekler prensliğinde

   nehre bakan bir oda verdiler bana

   un çorbası, kiraz rakısı, biraz zaman verdiler

   ‘insanlar’ dedim doktora, sözcüklerle düşünmezlerdi eskiden,

   güneş, sıyrılmış bir balık kılçığı gibi dururken gökte,

   imgelerle düşünmenin sonsuz olanaklılığı çok geldi

   onlara,bu yüzden sınırlı sayıda sözcük uydurdular;

   doktor, not alıyor, ‘insanlar’ derken kendimi dışarıda

   bıraktığıma dikkat çekiyor, doktor,

   zamanın yağmur ırası taşıdığına inanmıyor

    

   Zaman yılan balığı gibi kayıyor ayrılığımızdan,

   ağaçları kireçliyoruz burada, iskeleyi onarıyoruz,

   uzayıp kısalan gölgelerin diline çalışıyoruz,

   yangın gözetleme kulesinden dönen

   iki arı çobanına rastladık dün, bu orman dediler

   bir açıklama olabilir kendi varlığına

   bu ormanlar dedim, bu                                                            ormanlar!

   buralılar ormanın arasında başka bir ormanın durduğunu görmüyorlar:

   uzaktan bakınca yağmur sanılan başka bir orman

    

   Burada iyiyim,

   gündüzleri dağa bakıyorum, geceleri gizli gizli yazıyorum

   yazmak daha da yalnızlaştırıyormuş insanı

   inanmıyorum

2. A Monument to the Impossibility of Utterance / Anlatmanın Olanaksızlığına Anıt

   

   

   ENGTUR

   two facing windows left open for circulation

   on my sweaty belly The Short Summer of Anarchy

   like a redbud’s crumpled branch you lie beside me

   so beautiful, so broken, so like Istanbul

    

   as the curtains lift on the wind

   the bird that just flew in

   sails out through the other window

    

   what can’t be held in mind—a moment’s pure beauty

   it lengthens in language, as it lengthens dims

   happiness and the void it leaves behind

   miracle’s need of a beholder

   ah! impossible to express

    

   the burden of being sole witness

   to the moment that will never return

   Translated by Mel Kerne

   Cereyan yapsın diye karşılıklı açık bırakılmış iki pencere

   terli göbeğimin üstünde Anarşinin Kısa Yazı

   kırık bir erguvan dalı gibi yatıyorsun yanımda

   öyle istanbul, öyle güzel, öyle kırık

    

   Rüzgâr perdeyi havalandırırken

   içeri dalan bir kuş

   diğer pencereden çıkıp gidiyor

    

   Akılda tutulmayacak kadar kısalığı arı güzelliğin

   dilde uzayan, uzadıkça bozulan bir şey

   ardında boşluk bırakan mutluluk

   mûcizenin izleyiciye muhtaçlığı

   ah! anlatmanın olanaksızlığı

    

   tekrar yaşanmayacak bir ânâ

   tek başına tanık olmanın ağırlığı

3. DEATH THINKS STARS ARE THE SCABBED OVER WOUNDS OF THE NIGHT / Ölüm, Yıldızları Gecenin Kabuk Tutmuş Yaraları Sanıyor

   

   

   ENGTUR

   Death       runs a shop on the street of fez makers in the grand bazaar

   Death       thinks the occasional use of English words is really cool

   Death       tries to hide the existence of stripeless zebras from everyone else

   Death       wagers with time in a game of backgammon

   Death       whispers the meaning of beauty into a horse's ear

   Death       is scared to death because he doesn’t know his real name

   Death       is gray-eyed but does not remember he was blue-eyed once

   Death       prefers that little whore of the jasmine gardens, yosadhara, to siddhartha

   Death       dreams of combining 5800 days of paid premium with his social security
                                                                                                                                       and retiring

   Death,      yellow firefly, learns something from everyone he touches

   Death       doesn’t care at all for the idea of settling down in the country

   Death       says to his neighbor, I saw your father, he sends his love

   Death       keeps a diary but doesn’t date it

   Death       offers cloaks of forgetfulness to the relatives of the dead

   Death       can’t sleep if he doesn’t drink every night, he prefers bourbon to scotch

   Death       is attached to his habits, he brushes his teeth with salt

   Death       takes out a consumer loan to pay off credit-card debt

   Death       works at a job he doesn’t like

   Death       collects postcards from the castle at van

   Death       thinks stars are the scabbed over wounds of the night

   Death       is pissed at god, but doesn’t neglect to pray before sleeping

   Death       underlines his favorite verses

   Death       can’t stand people who ask “why me?”

   Death       is no longer ashamed to cry

   Death       is our neighbor, like us, gets by

   Translated by Mel Kerne

   Ölüm,     kapalı çarşı fesçiler sokağında dükkan işletiyor

   Ölüm,     arada ingilizce kelimeler kullanmanın çok havalı olduğunu düşünüyor,

   Ölüm,     bembeyaz zebraların varlığını herkesten gizlemeye çalışıyor,

   Ölüm,     zamanla hesabına tavla oynuyor,

   Ölüm,     güzelliğin tanımını bir atın kulağına fısıldıyor,

   Ölüm,     çok korkuyor çünkü gerçek adını bilmiyor,

   Ölüm,     gri gözlü, bir zamanlar mavi gözlü olduğunu hatırlamıyor,

   Ölüm,     kuşlarla konuşuyor, tek dostu kuşlar, onları anlamıyor,

   Ölüm,     yasemin bahçelerinin küçük orospusu yosadhara’yı sidharta’dan çok seviyor,

   Ölüm,    5800 ödenmiş prim gününü bağkurluluğuyla birleştirip emekli olmayı düşlüyor,

   Ölüm,     sarı ateş böceği, dokunduğu herkesten birşeyler öğreniyor,

   Ölüm,      taşraya yerleşme fikrine sıcak bakmıyor,

   Ölüm,     cüneyt’e babanı gördüm diyor, o iyi gözlerinden öpüyor,

   Ölüm,      günlük tutuyor ama tarih atmıyor,

   Ölüm,      ölünün yakınlarına unutkanlık pelerinleri armağan ediyor

   Ölüm,     her akşam içmezse uyuyamıyor, tekirdağ’ı yeşil efe’den çok seviyor,

   Ölüm,     alışkanlıklarına çok bağlı, dişlerini tuzla fırçalıyor,

   Ölüm,     kredi kartı borcunu kapatmak için tüketici kredisi alıyor,

   Ölüm,     sevmediği bir işte çalışıyor,

   Ölüm,     van kalesi kartpostalları biriktiriyor,

   Ölüm,     yıldızları gecenin kabuk tutmuş yaraları sanıyor,

   Ölüm,     allaha küs, yine de uyumadan üç kulluvallah bir elham okumayı ihmal etmiyor,

   Ölüm,     sevdiği dizelerin altını çiziyor,

   Ölüm,     en çok “neden ben?” diye soranlara kızıyor,

   Ölüm,     artık ağlamaktan utanmıyor,

   Ölüm,     aramıza karışmış, bizden biri gibi geçinip gidiyor.