In the memory of Giorgos Heimonas.
Poet, life is the affirmation of ignorance.
We do not have much time for other answers.
All time is the distance from one part of me
with the other
And while everything will happen,
beyond my eyes,
I will still look for
the most appropriate word.
Poet, the stories of our vision is written by others.
And until, of course, the eyes see themselves
We will never have
actually known each other.
Poet, some pretend embarrassment,
I will definitely have my back slightly bent
You too
You will look over me
Ignoring
my permanent hump.
Poet, there is no absolute immobility
And until we define
Our relevant starting points
We will not understand at all
What have we really agreed on so far?
Στη μνήμη του Γιώργου Χειμωνά
Ζωή είναι η κατάφαση στην άγνοια, ποιητή.
Δεν έχουμε πολύ καιρό και για άλλες απαντήσεις.
Ο χρόνος όλος είναι η απόσταση από το ένα κομμάτι μου
στο άλλο
Κι ενώ όλα θα συμβαίνουν,
περιμετρικά των ματιών,
Εγώ ακόμη θα ψάχνω
την πιο κατάλληλη λέξη.
Η ιστορία της όρασης γράφεται από τους άλλους, ποιητή.
Και μέχρι, βέβαια, τα μάτια να δουν τον εαυτό τους
Δεν θά ’χουμε ποτέ
στ’ αλήθεια γνωριστεί.
Με κάποια προσποιητή αμηχανία, ποιητή
Εγώ θα έχω σίγουρα λίγο τη ράχη μου σκυμμένη
Κι εσείς
Θα κοιτάζετε πάνω από εμένα
Αδιαφορώντας
Για τη μόνιμη καμπούρα μου.
Δεν υπάρχει η απόλυτη ακινησία, ποιητή
Κι ώσπου να ορίσουμε
Τις σχετικές μας αφετηρίες
Δεν θά ’χουμε καθόλου καταλάβει
Σε τι είχαμε στ’ αλήθεια συμφωνήσει ως τώρα.