Translated by Michele Hutchison

1. tongue / tong

   

   

   ENGDUT

   my mother deprived me of her language and herself
   my infant tongue was left to the mercy of
   harsh monastic sounds on peat
   muttered prayers that warded off all things
   residual slanging matches from invaders of old
   old symbols on the tattooed chins of mothers mothers mothers
   since then I have dragged fate along behind me by its crown

    

   in my juvenile throat a cruel pact was made
   an arrangement like that of divorced families
   for the sake of the child
   a togetherness that sanctified means from the days when ideals were gods
   gods that protect those who make worthy sacrifices
   sacrifices as flawless as incisors
   I have drunk swollen milk from your many breasts
   without really knowing who was who
   in my windpipe you imagined yourselves Nimrod in Babel

    

   لو كنت أؤمن بمفهوم الأمومة لوكنتن امهاتي
   the syntactics were sown in neat beds 
   side by side 
   in my larynx

    

   you carved symbols in my vocal chords
   drove swords into the roof of my mouth
   you pushed wings out through my ribcage
   for a possible
   exodus
   in the cavity of my mouth you revived creatures 
   whose names were taboo
   their sharp curled ⵉⵙⴽⵉⵡⵏ threatening daily to 
   to banish my uvula
   hooves trampled eux and oui and kissed ي and م 
   for their flowing forms
   to my head you sewed ears kneaded from your tones
   ma tête lourde de votre promesses

    

   I have abolished exile
   on my tongue an orgy takes place
   my uvula spits fire in distress my lips gently blow away borders 
   Germanic snowflakes dissolve
   in ancient Semitic mountain-bastards
   boundless marriages are forged every day between my cheeks 
   gliding smoothly like polished beads in a rosary
   time 
   after time
   after time

    

   my tongue is split in its loyalty to North and South
   my mother grows old and sometimes speaks her language
   which I finally learned
   from grandmothers who nourish the earth before drinking themselves

   Translated by Michele Hutchison

   mijn moeder ontnam mij haar taal en zichzelf mijn kindertong werd overgeleverd aan

   harde kloosterklanken op veengrond geprevelde gebeden die altijd alles bezweren

   achtergebleven scheldpartijen van oude krijgsmachten

   oude tekens op getatoeëerde kinnen van moeders moeders moeders sindsdien sleep ik het lot aan haar kruin achter me aan

    

   in mijn kinderkeel werd een genadeloos pact gesloten een overeenkomst zoals die van gescheiden families omwille van het kind

   een samenzijn dat middelen heiligt uit de dagen dat idealen goden waren

   goden die beschermen als je waardige offers brengt offers zo gaaf als snijtanden

   ik heb gezwollen melk uit jullie talrijke borsten gedronken zonder te weten wie werkelijk wie was

   in mijn luchtpijp waanden jullie je Nimrod in Babel

    

   لو كنت أؤمن مبفهوم األمومة لوكننت امهايت

   de syntaxis werden op strakke bedjes naast elkaar gezaaid in mijn strottenhoofd

    

   jullie kerfden tekens in mijn stembanden staken zwaarden in mijn gehemelte te ruste

   door mijn borstkas duwden jullie vleugels naar buiten voor een mogelijke

   exodus

   in mijn mondholte herschiepen jullie wezens waarvan je de naam niet mag uitspreken

   hun scherpe gekrulde ⵉⵙⴽⵉⵯⵏ dreigden dagelijks

   mijn huig te verbannen

   hoeven vertrapten eux en oui en liefhoosden ي en م om hun vloeiende vormen

   aan mijn hoofd naaiden jullie oren vast gekneed uit jullie tonen ma tête lourde de votre promesses

    

   verbanning heb ik afgeschaft

   op mijn tong vindt een orgie plaats

   mijn huig spuwt vuur in nood terwijl mijn lippen zacht grenzen wegblazen

   Germaanse sneeuwvlokken lossen op in oude Semitische bergbastaards

   tomeloze huwelijken worden dagelijks tussen mijn wangen gesmeed glijden soepel als gepolijste kralen in een rozenkrans

   keer op keer op keer

    

   mijn tong is gespleten uit trouw aan het noorden en het zuiden mijn moeder wordt oud en spreekt soms haar taal

   die ik uiteindelijk toch leerde

   van grootmoeders die de aarde te drinken geven voor ze zelf drinken

2. nose / neus

   

   

   ENGDUT

   my grandfather’s face is a world map of wars from the previous century 
   the century that repeatedly committed suicide

   reinvented itself again and again

   and became weaker because each battle

   required the sacrifice of an organ or a limb

    

   my skinny grandfather was transported to faraway places

   he fought for mighty men

   in Europe he and his African brothers became cannon fodder 

   in Madagascar he saw the earthly paradise

   during a great game of chess 

   he stood knee-deep in rice paddies in the Vietcong’s den

   a bullet pierced his shoulder and a fellow villager stole

   his wedding ring

   poverty is spared fidelity 

    

   my grandfather grew old and quiet in a three-piece suit

   with a fez atop his head

   he spoke to us seldom but shouted angrily if we got under his feet

   dégage merde petits salopards he screamed

   and spent the rest of his days listening

               to the news

                                       without

                                                   ever

                                                               watching

                                                                           the images

    

   we only inherited his nose and a few beehives 
   grandfather could hardly know that he liberated the country
   that became home to his grandchildren and great grandchildren
   perhaps I have aunts and uncles conceived out of comfort or violence
   maybe he left us more than we know
   because what do we know of armies

    

   the only trenches I know are deep in my chest
   a few brutal attempts at love

   carved simply with a pickaxe

   I carry maps in my backpack

    

   my son already wants to go out into the world
   the old inheritance stops here 

    

   he will have to draw a new map of the world
   ours is still wet with blood
   and outdated

   Translated by Michele Hutchison

   het gezicht van mijn grootvader is een wereldkaart 
   van oorlogen uit de vorige eeuw

   de eeuw die herhaaldelijk zelfmoord pleegde 
   zichzelf steeds opnieuw uitvond

   en zwakker werd omdat elke strijd 
   een orgaan of ledemaat als offer eiste

    

   mijn tengere grootvader werd naar verre oorden vervoerd 
   hij streed voor machtige mannen

   met zijn Afrikaanse broeders was hij kanonnenvlees in Europa 
   tijdens een groot schaakspel zag hij

   het aardse paradijs op Madagaskar

   tot zijn knieën stond hij in rijstvelden in het hol van de Vietcong 
   een kogel doorboorde zijn schouder en een dorpsgenoot beroofde
   hem van zijn trouwring

   armoede is vrij van trouw

    

   mijn grootvader werd oud en stil in een driedelig pak 
   met een fez op zijn hoofd

   hij sprak zelden tegen ons maar schold woest als we in de weg liepen 
   dégage merde petits salopards schreeuwde hij

   terwijl hij de rest van zijn dagen naar het nieuws

                           luisterde
                                              zonder        ooit
                                                                naar
                                                                           de beelden
                                                                                                te kijken

   de enige erfenis die hij ons naliet is zijn neus en een paar bijenkorven 
   grootvader heeft onmogelijk kunnen weten dat hij het land

   van zijn kleinkinderen en achterkleinkinderen heeft bevrijd 
   misschien heb ik tantes en ooms die verwekt zijn uit troost of geweld

    

   wellicht liet hij ons meer na dan we weten 
   want wat weten wij van legers

    

   de enige loopgraven die ik ken zitten diep in mijn borstkas 
   enkele brute pogingen van de liefde

   eenvoudig door een pikhouweel uitgehakt 
   landkaarten draag ik in mijn rugzak

    

   mijn zoon wil nu al de wereld in 
   de oude erfenis stopt hier

    

   hij zal een nieuwe wereldkaart moeten tekenen 
   de onze is nog nat van het bloed

   en achterhaald

3. flood / oeverloos

   

   

   ENGDUT

   my mother regularly bursts her banks just like you
   when the water’s course between heart and mind is obscured
   by mist or a short circuit
   not only during the rainy season
   summer and spring are also marked by sudden cloudbursts even raging monsoons

    

   my brothers dig deep trenches to catch her in
   my sister listlessly chops tree trunks with a sharp axe and builds dams
   sisters-in-law gather their children and scream silently
   before lifting their skirts to the knee
   her sisters pacify on the telephone
   seven at a time in mother tongue 
   her mother growls softly and licks the insane wounds
   that nobody can see
   while my mother hears multiple fathers talk at once

    

   the grandchildren try to invite her to their birthday parties
   but boundless water knows no grandchildren

    

   rain is banned
   doctors forbid the water’s surface from reflecting
   they cast overboard
   all the ominous words they do not understand
   shadow and dream are removed from the dictionary set down over the border
   magical beings are numbed with morphine
   my mother’s force is unprecedented and spectacularly floods the country
   dragging everything with it despite the army measures of love

    

   banks are not for dreamers
   the mind will be muted and drown in silence
   beings will
   swim free

    

   we are water
   we fear ourselves

   Translated by Michele Hutchison

   mijn moeder treedt regelmatig buiten haar oevers 
   zoals jij ook doet

   wanneer de weg van waterloop tussen hart en geest 
   wordt verduisterd

   door nevel of kortsluiting

   niet alleen in het regenseizoen

   ook de zomer en lente kennen hun abrupte wolkbreuken 
   razende moessons zelfs

    

   mijn broers graven diepe geulen om haar op te vangen 
   apathisch bewerkt mijn zus boomstammen met een scherpe bijl 
   en bouwt dammen

   schoonzussen rapen hun kinderen bij elkaar en gillen stilletjes 
   daarna tillen zij hun jurken tot kniehoogte op

   haar zussen sussen door de telefoon 
   zeven tegelijk in moedertaal

   haar moeder gromt zacht en likt de waanzinnige wonden die niemand ziet

   terwijl mijn moeder meerdere vaders tegelijk hoort spreken

    

   de kleinkinderen proberen haar voor hun verjaardag uit te nodigen 
   maar oeverloos water kent geen kleinkinderen

    

   regen wordt verbannen

   artsen verbieden het wateroppervlak te spiegelen 
   alle onheilspellende woorden die ze niet verstaan 
   gooien ze overboord

   schaduw en droom worden uit het woordenboek geschrapt 
   over de grens gezet

   met morfine worden magische wezens verdoofd

    

   de kracht van mijn moeder is ongekend en overstroomt spectaculair 
   het land

   sleurt alles mee ondanks het leger maatregels van liefde

    

   oevers zijn niet voor dromers

   het verstand zal zwijgplicht krijgen 
   in stilte verzuipen

   wezens zullen 
   vrij zwemmen

    

   wij zijn water

    

   wij vrezen onszelf

4. genesis / in den beginne

   

   

   ENGDUT

   in the beginning there was nothing
   not even a word

    

   

    

   in the name of the mother
   the son
   I testify that the swallow is the most beautiful of creatures
   that nothing is impossible in the mouths of women
   that desire
   is
   the
   start
   of
   everything

    

   processions were invented by people who give birth
   then sounds slowly followed
   weeping and singing
   then the words that grandmothers buried
   for fear of being caught with their goat’s legs

    

   memories spoken are lies under our skin
   seeds at best
   to be kept there
   
   everything I own is here on this floor
   a few square feet of poetry
   no more
   
   my words grow like mint between vowels
   are mortared to hot roof terraces
   hang like hair in trees

    

   wait in caves where seven waves bless
   in the salt of sea fogs they hide
   searching for their baby teeth

    

   smash me silkily across the white
   drag me over their sharp flanks until I am shredded

    

   كيف ندير نكتب عىل شجرة التوت فمراح الجريان وعىل سطول الحامم بهاد اللغة

   اليل كنبغي بها

   كيف غانقول مراكش بال مانكون مسترشقة

    

   وانا برشيت عسلية

   كالمي مطروز بالشيبي

   فاألرض

    

   فني خط رجل بني وخطوة

   فني كت

   ولغتي كرتبط وتعض
    

   poets are dreamy devils with dangerous prayers
   readers are complicit in the desire
   to drown in something

    

   forget me
   indulge in the purifying sweetness and lovely bitterness
   of the word
   don't look for fish on dry land

    

   landmines still explode inside my body
   at unexpected times
   maybe I should hire a minesweeper
   or have my body clinched
   we are experts
   or cut it out
   people used to keep a butcher’s knife in their home
   for the sacrifices they ate

    

   in the beginning there were
   mothers and gods
   both have secret supplies of nuclear weapons in their throats

   Translated by Michele Hutchison

   in den beginne was niets 
   ook geen woord

    

   

    

   in de naam van de moeder 
   de zoon

   ik getuig dat de zwaluw de mooiste der schepselen is 
   dat niets onmogelijk is in monden van vrouwen

   dat verlangen 

   het

   begin 

   van 

   alles 

   is

    

   processies zijn verzonnen door mensen die baren 
   daarna kwamen langzaam de klanken

   het gejank en het gezang

   toen de woorden die grootmoeders begroeven

   uit angst opgepakt te worden voor hun bokkenpoten

    

   uitgesproken herinneringen zijn leugens onder onze huid 
   zaadlijsten op zijn hoogst

   die je daar moet houden

    

   alles wat ik bezit ligt hier op deze vloer 
   een aantal vierkante meter poëzie

   niet meer

    

   mijn woorden groeien als munt tussen klinkers 
   zijn gemetseld op gloeiende dakterrassen 
   hangen als haar in bomen

    

   wachten in grotten waar zeven golven zegenen 
   in het zout van zeevlammen verstoppen ze zich 
   zoeken naar hun melktanden

    

   smijten me zijdezacht over het wit

   slepen mij over hun scherpe flanken aan flarden tot ik verdwijn

    

   كيف ندير نكتب عىل شجرة التوت فمراح الجريان وعىل سطول الحامم بهاد اللغة

   اليل كنبغي بها

   كيف غانقول مراكش بال مانكون مسترشقة

    

   وانا برشيت عسلية

   كالمي مطروز بالشيبي

   فاألرض

    

   فني خط رجل بني وخطوة

   فني كت

   ولغتي كرتبط وتعض
    

   dichters zijn dromerige duivels met gevaarlijke gebeden 
   lezers zijn medeplichtig aan het verlangen om ergens

   in te verdrinken

    

   vergeet mij

   laaf je mateloos aan het zuiverende zoet en beminnelijke bitter 
   van het woord

   zoek geen vis op het droge

    

   in mijn lichaam ontploffen nog steeds landmijnen 
   op onverwachte momenten

   misschien moet ik een mijnenruimer huren 
   of mijn lichaam inklinken

   wij zijn experts 

   of eruit snijden

    

   vroeger bewaarden mensen een slachtmes in huis 
   voor de offers die ze opaten

    

   in den beginne waren 
   moeders en goden

   beide hebben geheime voorraden nucleaire wapens in hun mond

5. كحل أوبيض / كحل أوبيض

   

   

   ENGDUT

   1

   there’s a black and white photo of two young people on my living room wall
   it’s the early 1970s
   they are sitting close to each other at a round cafe table
   under a palm tree and the sun
   her nails are read she’s wearing a tight t-shirt and block heels
   he has long wavy hair and a pattes d’éléphant men’s suit
   they speak different languages but will learn each others’
   their hands clasp the narrow bottle neck of love and lemonade
   they will go out travel get to know each other’s families
   they will get playfully engaged and spend the next few years
   circling each other
   the sparkling young woman and the young man will become parents
   they will lovingly make children a few years after this picture
   I will be their first child born alive on the other side
   of the Mediterranean sea

    

    

   2
   they will start a family
   not forgetting where they came from
   they will become translators
   spring roll rollers cleaners textile workers cooks
   feed their children with simple nutritious dreams
   they will spend a decade pushing numerous prams
   he will fill thousands of 180ml bottles and run next to bicycles without stabilizers
   they will buy coloured sets of clothes with matching shoes
   and hair elastics
   they will hold parties with friends smoking drinking and giving alms
   they will build houses and fill them with children and pets
   they will take trips to other European cities
   and sing in the car
   they will picnic in the park every weekend and spend Saturdays
   standing on the sidelines of football matches and rooms filled with tutus
   he will make large pans of lentils
   with cumin and dried meat
   she will fry fish on Saturdays and wok vegetables with ginger
   he will buy big cars for her and fill them with his offspring
   she will drive herself back to her beloved palm tree and sun
   cross the European continent alone and fearless
   she will attempt to build a new life across the sea
   he will try to go on living without her and his children
   until exhausted they decide to become deaf to each other

    

    

   3
   they will delve unprecedented depths for each other
   they will spend years trying to breathe under the same roof
   they will fail screaming and sleep in other beds
   they will curse each other’s language and god again and again
   they will roam the night knife in hand and straitjacketed
   he will systematically eradicate
   the wisteria she tended for years
   she will fill the house with rubbish because he loved emptiness
   they will talk to psychiatrists
   unravel their confused faces
   burn down each other’s dreams and dance weeping around the flames
   facing each other at a table in an office they will dissolve
   they will forget their four children and mutter incoherently
   wearing tight jeans she will cut him out of all pictures
   he will forget his name

    

    

   4
   they will become grandparents to six stubborn angels
   they will start to lose their teeth and their hair will turn white
   during the feast of sacrifice they will both
   visit their children
   they will hang the key to each other’s house on their keychains
   he will run errands for her when she is sick
   she will continue to curse him
   he will wonder why he ever stayed with her
   they will no longer dare to live with a partner
   I will regard these two people with amazement

   Translated by Michele Hutchison

   1

   in mijn woonkamer hangt een zwart-witfoto van twee jonge mensen 
   begin jaren zeventig

   ze zitten aan een ronde terrastafel dicht bij elkaar 
   onder een palm en de zon

   zij heeft roodgelakte nagels draagt een strak shirtje en blokhakken 
   hij heeft een pattes d’éléphant herenpak aan en lang golvend haar 
   ze spreken verschillende talen maar zullen elkaars taal leren

   hun handen omklemmen de smalle hals van liefde en 
   limonadeflessen

   ze zullen uitgaan reizen elkaars familie leren kennen 
   ze zullen zich speels verloven en de komende jaren 
   om elkaar heen dwalen

   de glinsterende jonge vrouw en de jonge man zullen ouders worden 
   ze zullen een paar jaar na deze foto in liefde kinderen maken

   ik zal hun eerste levendgeborene worden aan de andere kant van de 
   Middellandse Zee

    

    

   2

   ze zullen een gezin stichten

   niet vergeten waar ze vandaan kwamen 
   ze zullen vertalers worden

   loempiarollers schoonmakers textielwerkers koks

   hun kinderen met eenvoudige voedzame dromen voeden 
   ze zullen een decennium lang talrijke kinderwagens duwen

   hij zal duizenden 180ml-flesjes vullen en naast fietsjes zonder 
   zijwielen rennen

   zij zal gekleurde setjes kleding met bijpassende schoenen en 
   elastiekjes kopen

   ze zullen feesten met vrienden roken drinken en aalmoezen geven 
   ze zullen huizen opbouwen en vullen met kinderen en huisdieren
   ze zullen tripjes naar andere Europese steden maken

   en zingen in de auto

   ieder weekend zullen ze picknicken in het park en zaterdag

   aan de zijlijn van het voetbalveld staan en een zaal vol balletpakjes 
   hij zal grote pannen linzen klaarmaken

   met komijn en gedroogd vlees

   zij zal zaterdagen vis bakken en groenten met gember wokken 
   hij zal grote auto’s voor haar kopen en vullen met zijn kroost 
   zij zal alleen terugrijden naar de geliefde palm en de zon

   het Europese continent alleen en onverschrokken doorkruisen

   zij zal aan de overkant van de zee een ander leven trachten te starten 
   hij zal zonder haar en zijn kinderen proberen verder te leven

   tot ze uitgeput besluiten doof te worden voor elkaar

    

    

   3

   ze zullen dan ongekende dieptes voor elkaar graven

   ze zullen jaren proberen onder hetzelfde dak te ademen
   ze zullen gillend falen en in andere bedden slapen

   ze zullen elkaars taal en god oneindig vervloeken

   zwerven met messen in de hand en dwangbuizen in de nacht 
   hij zal de blauwe regen die zij plantte jarenlang

   systematisch uitroeien

   zij zal het huis volstouwen met rommel omdat hij hield van leegte 
   ze zullen met psychiaters spreken

   hun verwarde gezichten uitpluizen

   elkaars dromen afbranden en huilend dansen om de vlammen

   ze zullen tegenover elkaar aan een tafel in een kantoor ontbinden 
   ze zullen hun vier kinderen vergeten en binnensmonds mompelen 
   zij zal in een strakke spijkerbroek hem uit alle foto’s knippen

   hij zal vergeten hoe hij heet

    

    

   4

   ze zullen grootouders worden van zes koppige engelen

   ze zullen hun tanden gaan verliezen en hun haar zal wit worden
   tijdens het offerfeest zullen ze allebei

   op bezoek komen bij hun kinderen

   ze zullen de sleutel van elkaars huis aan hun sleutelbos hangen 
   hij zal boodschappen voor haar doen als ze ziek is

   zij zal hem nog altijd 
   koppig vervloeken

   hij zal zich afvragen waarom hij ooit bij haar bleef
   zij zullen niet meer met een partner durven te leven 
   ik zal verwonderd naar deze twee mensen kijken