notes on my death (or, the day I can be sea)
a testament
The day I die in your arms do not ask about the colour of autumn
or about its form but listen to the steps perplexed
tapping out rhythms we never had.
There’ll be no rhythm left, or rhythm.
No piece of sublime music.
No sky mourning my departure.
No river changing course.
And it’s strange how the wind courses through
corners dismembering our legs and arms our selves.
We stare at the strange sky and sip the flavour of autumn.
You remember the jolting and the flavours of jolting.
Remember thoughts you never speak aloud,
I don’t, we don’t speak aloud because we are afraid.
And the teasing sky takes a turn for dark.
There are no complex meanings.
Another day gone by and we’re still staring here.
Why not dislodge this arm and take it wherever you’re going?
This leg, it’s tired now, but take it, do.
Take me, take I, take of me.
The day I die in your arms do not ask about the colour of autumn.
Think about that fairytale in which the sea is calm.
Think of my scarred isolated arms afloat
and my legs swimming a different course.
Think of my fingers itching to write words new and newer.
I would have written silence but your sounds
are sublime and your silent spaces invite me
to invade them.
Have I ever told you how in silence the fear of death assails me?
And your thought taps persistent at my eyelids
until I take my leave wide-eyed the evening chill
piercing the iris briefly roving quiet now.
The day I die in your arms do not ask about the colour of autumn.
Let me dwell on and dismember me, dream of and chill me.
I’ve always done for myself and I’ll death that way too.
You death all by yourself is how you understand it.
We won’t be doing this together
the fear’s too great.
If you want, I’ll leave you some so you can understand.
Fan the waves and make them dance with me the day I die.
And let me float unclothed
let the sea swallow me whole let me be it.
noti fuq mewti (jew, dakinhar li nsir baħar)
testment
Dakinhar li mmut f’idejk tistaqsix x’kulur hi l-ħarifa
jew x’forma għandha imma isma’ l-passi perplessi
jħabbtu ritmi li qatt ma kienu tagħna.
Ma jifdalx ritmu u ritmu.
Ebda biċċa mużika sabiħa.
Ebda sema jivvista tluqi.
Ebda xmara tintelaq għal riħha.
U r-riħ għandu ħabta stramba jidħol fl-irkejjen
prekarji u jżarma riġlejna u jdejna u aħna.
Niċċassaw lejn sema stramb u nsoffu t-togħma tal-ħarifa.
Tiftakar l-iskossi u t-togħmiet tal-iskossi.
Tiftakar taħseb f’affarijiet li ma tgħidx,
li ma ngħidx, li ma ngħidux għax nibżgħu.
U s-sema nkejjuż jinbidel f’skur.
M’hemmx tifsiriet kumplessi.
Għadda jum ieħor u aħna għadna haw’ niċċassaw.
Tridx iżżarma dad-driegħ ħa tieħdu miegħek fejn tmur?
Dar-riġel ormaj għaja, imma ’k trid, ħudu wkoll.
Ħu lili, ħu jiena, ħu minni.
Dakinhar li mmut f’idejk tistaqsix x’kulur hi l-ħarifa.
Aħseb fil-ħrafa tal-baħar kalm.
Aħseb f’idejja mimlija qsim jgħumu waħedhom
u riġlejja jaqdfu għal riħhom.
Aħseb f’subgħajja jikluni biex jiktbu kliem ġdid u
iktar ġdid.
Kieku stajt ktibt is-skiet imma l-ħsejjes
tiegħek sbieħ wisq u l-ispazji siekta tiegħek
jistednuni ninvadihom.
Qatt għedtlek li fis-skiet jaħkimni l-biża’ tal-mewt?
U l-ħsieb tiegħek itektek sa jiftaħli
għajnejja ħa nitlaq bihom beraħ bis-sirda
tinfed ħabba timraħ tikka u iskot.
Dakinhar li mmut f’idejk tistaqsix x’kulur hi l-ħarifa.
Ħallini nħassibni u nżarmani, noħlomni u nkessaħni.
Minn dejjem nagħmel kollox waħdi kont u anke mmut.
Il-mewt tagħmilha waħdek u tifhimha.
Din mhux se nagħmluha flimkien
għax il-biża’ kbir wisq.
Jekk trid, inħallilek ftit minnu ħa tifhem.
Rewħu l-mewġ ħa jiżfen miegħi dakinhar li mmut.
U itilquni fuq l-ilma bla ħwejjeġ
ħa jiblagħni l-baħar u nsir hu.