the fog is a sea ghost
casting houses and memories into doubt
the valley deepens as you walk its emptiness
the stony moss-covered night of time past
that one sentence marred in every relationship
casting it into doubt
fog and love
love and fog
seeking their lost beds across the world
we want to repeat the long journeys
here and now and going nowhere
cigarette smoke songs with resilient shadows
a black jacket its wine-red lining
these we assume are gates to centuries
how alcohol gives way to suffering
the void our absentminded gaze burrows
an insectal already crawling inside)
vintage carriages with their skeletal beasts
crucifixes hidden in the creaking wheels)
these promise us betrayal by one of us
your soul hangs on a coatrack
my heart is not safe inside my body no
we won’t drink the wrong that’s been aging on the table
though it finds us wherever we are
infants lined against the soot-covered walls
the torn blanket of snow after the long slough
midafternoon leaves curling at the edges
two faces each facing the other
crooked legs distended ribs
inner self made visible in outer form
tell me: what did transpire back then
along the noble veins of marble
the knotted veins of lumber
in the hungry mouths of the dead
what was it?
plundered wool shattered vessels
they yoked us to such heavy burden dear love
amorous flight is near impossible
you know that butterflies feed on lightness
yesterday was regrettable they say
they browbeat silence
leaky like a flour sack
white virulent silence
your mind an abyss verging on words
you flung your body from every direction
as for me I kept thinking I’d find something
raking the weeds with my toes
slitting the air with my eyelashes
the tin oil pan mussels cooking inside
the mosaic steps eroding with the rains
the cool touch of a plastic cologne bottle
where could they be? I asked worn down in the asking
up-and-up side-by-side an implausible windmill
millstones ground something everywhere
sea nettles sea ivy sea tulip
the desiccated seabed saturates us
cough iodine tangled memory
whenever I try recalling our names
certain photographs drift between us
like the gauzy mirage of a sea lace
crammed wagons steel oozing with sweat
certain documents purple stamps the overlong past
our lives made with some of these plus
some melted iron from the church bells
wherever we hold to silence language dies
and remakes itself
roses have been wilting for so long
in the end wilting becomes roses
perhaps this is how love resembles lament
before a mermaid fossil
then we must forget the fish tearing through the nets
forget every day the scales the fish save from the knives
until when? so long as the sea remains
the sea remains as a ghost in a dust storm
hunter or prey tell him we are not here
those roads no longer exist distances have been erased
gnashing teeth and paralysis gnashing teeth and paralysis
they ought to be survival lessons in schools
compass readings elevation science astro-futurology
(an economy perfected through suffering)
that moss grows on the north side of trees
that river grass portents water
that the sea urchin cutting into your feet
is a sentence filled with pain — never learn these
if we are watching the sky through sooty windows
it means we are covered in the soot of watching
crows peck at the ruby dawn
a new rose on its stem — o the excess!
right here life could collapse
those people died can you carry on?
can you call back the sea?
hope dear love and change your name
your face like a jellyfish
turns into water inside my palms
the fog is a sea ghost
cannot find its riverbed drips into the rakı glass
Samsun 1915
sis bir deniz hayaletidir
evleri anıları zan altında bırakan
ıssızlığına yürüdükçe derinleşen vadiyi
geçmişin taşlık yosunlu gecesini
bütün ilişkilerde kararan o cümleyi
zan altında bırakan
sis ve aşklar
aşklar ve sis
yitik yataklarını arıyorlar dünyada
büyük yolculukları tekrarlamak istiyoruz
burada ve şimdi hiçbir yere gitmeden
sigara dumanı gölgesi gür şarkılar siyah bir ceketin mor astarı
kapısıdır sanıyoruz çağların alkollerden acılara geçilir böyle
dalgın gözlerimizin eşelediği boşluk
-bir böceksi yerleşir oraya hemen
cılız hayvanlarıyla eski zaman taşıtları
-gıcırtılarına çarmıhların gizlendiği
bir ihanet vaat ediyor bize birbirimizden
senin ruhun vestiyerde asılı
benim kalbim güvende değil gövdemde
içmiyoruz masamızda mayışan yanlışlığı
çünkü durduğumuz yerde buluyor bizi
isli duvar diplerine çöktürülmüş sabiler
uzun bir yürüyüşle yırtılan kar örtüsü
akşamüstü yaprakların uçları bükülüyor
yaprakların iki yüzü birbirini görüyor
eğrilmiş bacaklar fırlamış kaburgalar
insanın içi dışından görünüyor
sahi ne akmış bir zamanlar
mermerin soylu damarlarından
ahşabın çil çil damarlarından
ölülerin aç ağzına ne akmış
yağmalanmış yün kırık çömlekler
bize böyle ağır şeyler yüklediler sevgilim
uçuş uçuş sevişmemiz neredeyse imkânsız
biliyorsun kelebekler hafiflikle beslenir
dün talihsizlikti denir hırpalanır sessizlik
un çuvalları gibi geçirgen
bembeyaz bulaşıcı sessizlik
aklın bir uçurumdu sözcüklere bitişik
var olduğun her yerden attın kendini
bense hep bir şeyler bulacağıma inandım
otları karıştırıp ayak ucumla
havayı aralayıp kirpiklerimle
içinde midye pişen yağ tenekesi
mozaik merdivenleri aşındıran yağmurlar
plastik bir kolonya şişesi serinliği
nereye kaybolur diye diye eskidim
yan yana üst üste akıl almaz bir değirmen
taşlar bir şeyleri öğütüyor her yerde
deniz ısırganı deniz sarmaşığı deniz lalesi
kuruda kalmış dip üstümüze siniyor
öksürük ve iyot ve belleğin keçesi
ne zaman ismimizi hatırlamaya kalksam
bir denizdantelinin hayali gibi
bazı fotoğraflar geçiyor aramızdan
tıkış tıkış vagonlar demirin terlediği
mor mühürlü evrak o uzun geçmiş
biraz da bunlardan yapıldı hayatımız
biraz da eritilmiş bir kilise çanından
sustuğumuz her yerde yok oluyor
bak oluyor dil
öyle uzun zamandır soluyor ki güller
sonunda solmak gül oluyor
belki bu yüzden aşk da
bir deniz kızı fosilinin karşısında ağlamaya benziyor
öyleyse unutmalı ağları parçalayan balığı
her gün unutmalı balığın bıçaklardan kurtardığı pulları
nereye kadar mı deniz durdukça
deniz bir hayalet olarak tozup durdukça
av mısın avcı mı söyle yokuz biz
o yollar da yok o menziller silindi
felç ve diş gıcırtısı felç ve diş gıcırtısı
hayatta kalma dersleri olmalı okullarda
yön tayini eğim bilgisi yıldızlara göre yarın
-acılardan mı artırılmış tuhaf bir tasarrufla
ağaçların ne yandan yosun tuttuğunu
dere otlarının suyu haber verdiğini
ve ayağa batan denizkestanesinin
ağrılı bir cümle olduğunu bilme hiç
bakıyorsak kirli camlardan göğe
bakmanın kurumu kaplıyor bizi
karga gagalarının didiklediği
alaca karanlığında sabahın
dalında bir gül nasıl bir aşırılık
hayat çökebilir ordan
o insanlar öldüler yaşamayabildin mi
geri çağrılabilir mi deniz
umut et sevgilim ve ismini değiştir
yüzün bir denizanası gibi
suya dönüşüyor avuçlarımda
sis bir deniz hayaletidir
yatağını bulamaz damlar rakı bardağına…
Samsun, 1915
